استان صنعتی لیائونینگ در شمال شرقی چین در حال تسریع انتقال خود از سوخت‌های فسیلی به انرژی تجدیدپذیر است و مجموعه‌ای از اقدامات سیاستی اخیر، تغییرات عمیقی را در ترکیب انرژی آن نشان می‌دهد. در حالی که پروژه‌های انرژی بادی سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی را به خود جذب می‌کنند، توسعه انرژی خورشیدی با چالش‌های ساختاری مواجه است که سهم بازار آن را زیر میانگین‌های ملی نگه داشته است.

علی‌رغم حمایت‌های سیاستی، لیائونینگ همچنان یک بازیگر نسبتاً کوچک در بخش انرژی تجدیدپذیر چین است. داده‌ها نشان می‌دهد که این استان تنها 2.82 درصد از جوایز پروژه انرژی بادی ملی در سال 2024 (20 پروژه به ارزش $19.1 میلیارد) و تنها 0.89 درصد از پروژه‌های خورشیدی (22 پروژه به ارزش $8.5 میلیارد) را به خود اختصاص داده است. سهم بازار فتوولتائیک به ویژه پایین، شکاف‌های توسعه‌ای در صنعت خورشیدی لیائونینگ را برجسته می‌کند.

در مراسم امضای 1 مارس در پکن، لیائونینگ چهار پروژه بزرگ بادی به ارزش 4.5GW با سرمایه‌گذاری بیش از $40 میلیارد را تضمین کرد. تحولات کلیدی عبارتند از:

• پایگاه سوخت سبز شن یانگ: پروژه 44 میلیارد دلاری توسط شرکت مهندسی انرژی چین با 2GW ظرفیت بادی.
• پایگاه انرژی یکپارچه فوکسین: پروژه 10.1 میلیارد دلاری شرکت سرمایه‌گذاری دولتی برق با ترکیب 1GW باد با ذخیره‌سازی حرارتی.
• نیروگاه بادی فراساحلی یینگکو: 700MW پروژه دریایی که نشان‌دهنده جاه‌طلبی‌های ساحلی لیائونینگ است.
• پارک صنعتی انرژی بادی دالیان: مرکز جامع برای تولید و عملیات انرژی بادی فراساحلی.

مناقصه انرژی بادی فراساحلی 7GW لیائونینگ برای سال 2024 شاهد بود که شرکت چین هوادی (2GW) و SPIC (1GW) سهم‌های برتر را به خود اختصاص دادند و پس از آن CGN و ZhaoYun New Energy (800MW هر کدام) قرار گرفتند. نتایج موقعیت فرماندهی شرکت‌های دولتی در بخش انرژی دریایی این استان را تأیید می‌کند.

کمیسیون توسعه و اصلاحات استانی اخیراً پیش‌نویس طرح‌هایی را برای 7GW ظرفیت تجدیدپذیر جدید در سال 2025 (2GW باد، 5GW خورشیدی) رونمایی کرد و مکانیسم‌های تخصیص رقابتی را برای بهبود کیفیت پروژه معرفی کرد. تجزیه و تحلیل جوایز سال 2024 نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری انرژی چین، هواننگ، هوادی، CNNC و مهندسی انرژی چین به عنوان بازیگران غالب هستند—الگویی که با توجه به مزایای مالی و فنی آنها احتمالاً ادامه خواهد داشت.

فشار تهاجمی لیائونینگ برای انرژی تجدیدپذیر—بخشی از یک $800 میلیارد "برنامه پنج ساله چهاردهم" با 48 پروژه انرژی پاک—تقریباً به هدف سال 2025 خود یعنی ظرفیت 30GW (رسیدن به 29.69GW تا پایان سال 2024) رسیده است. با این حال، موانعی باقی مانده است:

• محدودیت‌های طبیعی: محدودیت‌های دریای بوهای، حفاظت‌های زیست‌محیطی، زمستان‌های سرد و نور خورشید محدود، گزینه‌های مکان‌یابی را مانع می‌شوند.
• ضعف زنجیره تامین خورشیدی: عدم وجود قهرمانان PV محلی، وابستگی به مواد و فشارهای هزینه را ایجاد می‌کند.
• استراتژی پس از سال 2025: تکمیل زودهنگام هدف ممکن است مشوق‌های سیاستی اضافی را در کوتاه‌مدت کند کند.

انرژی بادی در حال حاضر چشم‌اندازهای قوی‌تری را در لیائونینگ ارائه می‌دهد و از حمایت‌های سیاستی و زیرساخت‌های صنعتی موجود بهره می‌برد. هر پنج تولیدکننده اصلی توربین چینی (Goldwind، Envision، Mingyang، Windey و Shanghai Electric) عملیات خود را در این استان تأسیس کرده‌اند. توسعه خورشیدی با وجود تأکید بر ظرفیت سال 2025، با موانع فنی و اقتصادی بیشتری مواجه است.

سرمایه‌گذاران باید الگوهای تخصیص دولتی و رقابت در بازار را از نزدیک زیر نظر داشته باشند، به‌ویژه در انرژی بادی فراساحلی که مقیاس پروژه و الزامات سرمایه، بازیگران بزرگ دولتی را ترجیح می‌دهد. در حالی که انتقال انرژی لیائونینگ، شتاب قوی را نشان می‌دهد، توسعه نامتقارن آن بین بخش‌های بادی و خورشیدی، رویکردهای سرمایه‌گذاری متفاوتی را می‌طلبد.