در حالی که در جاده های زیبا ویرجینیا رانندگی می کنید، و با ساختارهای مجلل که از رودخانه ها و دره ها عبور می کنند مواجه می شوید، آیا تا به حال در مورد تفاوت های فنی بین پل ها و پل های بزرگ فکر کرده اید؟?چیزی که به نظر می رسد یک اصطلاح ساده در واقع منعکس کننده ملاحظات مهندسی عمیق در طراحی ساختاری است.

تعریف ساختارها

پل ها راه حل متعارف تر برای عبور از موانع را نشان می دهند، که با یک یا چند دامنه که مستقیماً عرشه را پشتیبانی می کنند، مشخص می شوند.این سازه ها اولویت یکپارچگی ساختاری و ظرفیت حمل را دارند، با تغییرات از جمله پل های چوبی، پل های قوس و پل های معلق که هرکدام برای نیازهای خاص زمین و پهن مناسب هستند.

در مقابل، ویادوکت ها نوع پل تخصصی را تشکیل می دهند که دارای عرشه های پیوسته است که توسط اسکله ها یا سقف های نزدیک به هم پشتیبانی می شوند.بادیودکت ها از فاصله های کوتاه تر بین پشتیبانی ها استفاده می کنند، که منجر به ساخت ساده تر و هزینه های پایین تر در مقایسه با پل های معمولی می شود، اگرچه معمولاً ظرفیت حمل را کاهش می دهد.

زیرساخت های ویرجینیا

شبکه حمل و نقل ویرجینیا هر دو شکل را به صورت نمونه ای نشان می دهد. پل رودخانه جیمز به عنوان یک ساختار اصلی پل ایستاده است،طراحی و عملکرد چشمگیر آن را به یک نشانه منطقه ای تبدیل می کند.در همین حال، مجتمع تونل پل خلیج چسبیک شامل بخش هایی از پل ها در کنار پل های سنتی و تونل های زیر آب است که با چالش های جغرافیایی منحصر به فرد خلیج سازگار است.

تشخیص تفاوت ها

فوری ترین تمایز در فاصله پشتیبان است. پل ها دارای پشتیبانان مستقل با پهنای گسترده تری هستند، در حالی که پل های سرنشین از ترتیبات گرده ای دروازه با پهنای حداقل استفاده می کنند.ملاحظات زیبایی شناسی نیز متفاوت است.، با پل هایی که اغلب شامل شکوفایی های معماری و ویادوکت هایی هستند که طرح های مفید را ترجیح می دهند.

درک این تفاوت های مهندسی باعث افزایش قدردانی از زیرساخت های حمل و نقل ویرجینیا می شود.نشان می دهد که چگونه راه حل های ساختاری با محدودیت های زیست محیطی سازگار می شوند در حالی که جوامع را در سراسر مشترک المنافع متصل می کنند.